Το κορίτσι του Μαξίμ στο Ανοιχτό Πέτρινο Θέατρο Αργυρούπολης από το Β’ Θεατρικό Εργαστήρι του Δήμου Βριλησσίων

Μια υπέροχη και δροσερή παράσταση γεμάτη γέλιο και ευχάριστες στιγμές απόλαυσε το θεατρόφιλο κοινό την Τετάρτη 3 Ιουλίου στις 21:00 στο Ανοιχτό Πέτρινο Θέατρο Αργυρούπολης από το Β’ Θεατρικό Εργαστήρι του Δήμου Βριλησσίων με το έργο ‘’Το κορίτσι του Μαξίμ” βασισμένο στην πασίγνωστη κωμωδία του κορυφαίου Γάλλου συγγραφέα Ζωρζ Φεντώ ‘’Η κυρία του Μαξίμ”. Την εξαιρετική απόδοση-διασκευή και σκηνοθεσία επιμελήθηκε η ταλαντούχα ηθοποιός Έφη Πίκουλα, δίνοντας μια φρέσκια και σύγχρονη διάσταση στο έργο, απογειώνοντας τους χαρακτήρες μέσα από ένα καταιγισμό από ατάκες και έξυπνους διαλόγους. Στην παράσταση συμμετείχαν οι ηθοποιοί: Νατάσα Χαϊδά, Γιάννης Μακρής, Μαρία Βασιλοπούλου, Βασίλης Καραογλάνης, Λιλή Πιτσικουλάκη, Λήδα Χατζοπούλου, Σέργιος Σπυράτος, Λίλιαν Τσιπά, Δέσποινα Μάνθου, Εριάννα Καράντζαλου, Αποστόλης Παπανικολάου, Ασπασία Δημέα, Αναστασία Σταφιονίδη, Χρύσα Οικονόμου, Μαρία Νύκταρη και στο τραγούδι o Σέργιος Σπυράτος.

Μουσική επιμέλεια και Χορογραφίες: Μαρία Βασιλοπούλου

Κοστούμια: Σοφία Συρογιάννη

Φωτογραφίες: Νίκος Παπαθεοδώρου

Συντονίστρια παράστασης: Νατάσα Χαϊδά

Σκηνικά: Μαργαρίτα Πέτροβα

Η υπόθεση του έργου διαδραματίζεται στην Αθήνα της δεκαετίας του ’60 και αναφέρεται στις κωμικές περιπέτειες που βιώνει ένας ευηπόληπτος γιατρός μετά από ένα ξέφρενο γλέντι με ένα φίλο του στο περιφήμο καμπαρέ των Αθηνών “Μαξίμ” και την παρουσία μιας από τις χορεύτριες του μαγαζιού, στο σπίτι του την επόμενη μέρα. Μια ξεκαρδιστική κωμωδία γεμάτη ανατροπές και παρεξηγήσεις μέχρι το τελευταίο λεπτό καθώς και έντονες εναλλαγές ανάμεσα στο γέλιο και την συγκίνηση. Η εμβληματική κωμωδία του Φεντώ στην οποία βασίστηκε η συγκεκριμένη παράσταση, γράφτηκε το 1899, προσφέροντας στον συγγραφέα της έναν μοναδικό θρίαμβο. Ο Ζωρζ Φεντώ, απόγονος του Μολιέρου, υπήρξε ο ανανεωτής του βωντβίλ (θεατρικό είδος που γνώρισε μεγάλη επιτυχία σε Αμερική και Καναδά τέλη του 19ου αιώνα μέχρι και την δεκαετία του ’30) και για το οποίο θα αναφέρει χαρακτηριστικά ο ίδιος «Για να γράψεις ένα καλό βωντβίλ, παίρνεις την τραγικότερη δυνατή κατάσταση και προσπαθείς να αποκαλύψεις την μπουρλέσκ (κωμική) πλευρά της».